مجنونم و تو لیلا

نه آب خواهد  شد پیش از رسیدن به آن دل زیبا

نه یخ خواهد زد که خدای نکرده سرد کند تو را

زیباست ! از آسمان می بارد و تماشاییست

زیباست عشق و عشق اوج زیباییست

وقتی تو را می نگرم زنده می شوم

در راه دیدن تو هزاران بار با اشتیاق جان می دهم

در هر نفس هوای تو را می دهم درون

تو آسمانی و بالا و من زمین و دون

از آسمان می چکد دانه دانه عشق و برف به روی خاک

دیوانه گشته ام از این همه خوبی پاک

گر اشتباه می کنم گاهگاهی به راه عقل من را ببخش

من عقل را به راه عشق تو نیست کرده ام بخش به بخش

از من رفتار عاقلانه مخواه لیلای من که من عاشقم

از من عمر بخواه که وقف توست همه ی دقایقم

از من جان بخواه که فدای توست جان و تن

از من مرا بخواه که حل شده است در تو ، من

عشق مثل دانه های برف است : زیبا و پاک و با تو دست یافتنی

زیباست مثل تکه های ابرهای برفی و گرم مثل بافتنی

من از تو زنده ام ، تو را یافته ام و برده ای ز من حواس و هوش

لیلای بی نظیر و مهربان و بخشنده و شیرین چون شهد و شاد چو نوش